۱۳۸۷ اردیبهشت ۲۸, شنبه

سوالي درباره چهره بزرگان

تصوير يا تنديسي كه از فردوسي همه جا مي بينيم، مردي است با ابهت با چهره اي مصمم و ريشي به اندازه كه كتابي در دست گرفته است.
حافظ مردي است شوريده با مويي آشفته و البته زيبا چهره.
سعدي مرد لاغر اندامي است با چشمان تيز و هوشيار.
مولانا، خيام ، جامي و ديگر سرشناسان هريك به گونه اي تصوير مي شوند.
همچنين مشاهير مذهبي ،چه مشاهير اسلامي همچون محمد و علي و حسين و چه شخصيت هاي ساير اديان مانند عيسي و موسي و ابراهيم.

سوالي دارم. تصويري كه ما از اين افراد مي شناسيم چقدر به ظاهر واقعي ايشان مي ماند؟
آيا تصوير يا نقشي از ايشان در دست است يا اين تصاوير صرفا زاده تصور پديدآوران آنها است و در واقع نشانه انتظاري است كه مردم از چهره اين شخصيت ها، با توجه به آثار و منش ايشان، داشته اند؟
كسي چيزي در اين باره مي داند؟


۱ نظر:

ناشناس گفت...

در مورد سعدی در یک موزه دیدم که انگار از روی شبیه سازی جمجمه وی این چهره به دست آمده است، اما سایرین را نمی دانم.
در مورد بزرگان مذهبی دین ما هم که چهره آنها بیشتر از آنکه عربی باشد ایرانی است، همانطور که در مورد عیسی و مریم، چهره بیش از آنکه آسیایی باشد غربی است. یک مقاله می دیدم که تغییرات چهره حضرت مریم را در طول زمان نشان می داد که بسیار جالب بود، اینکه مرحله مرحله، از چهره شرقی به غربی تبدیل می شد.
در مورد حضرت علی، عکسی دیده ام که مشهور است که واقعی است که با آنکه در شمایل ها به جای علی کشیده می شود زمین تا آسمان فرق می کند.
فکر می کنم شاید یکجور عرف شده باشد، شاید ...
همین!