سال گذشته، سال گلشيفته فراهاني بود. از ابتداي سال 86 هم اين باران كوثري است كه با بازي خيره كننده اش در خون بازي،مي درخشد. به اين دو اضافه كنيد، استعداد ديگري به نام ترانه عليدوستي را كه در اولين حضور سينمايي اش، توجه اهالي سينما را به خود جلب كرد. آنچه اين سه نفر را از ستارگان قبل از خودشان متمايز مي كند دو چيز است:
1- سن كم آنها (ستاره شدن در اين سن در سينماي جهان چيز جديدي نيست، اما در ايران تازگي دارد)
2- آنها علاوه بر ستاره بودن بازيگرند و نقش هاي پيچيده و قابل تاملي در كارنامه شان هست.
نكته جالب ديگر اينكه هيچ يك از پسران اين نسل، به چنين جايگاهي نرسيده اند. اين هم نكته قابل بحثي است. شايد عوامل سينما، بيشتر دختر دارند تا پسر. شايد هم پسرها كمتر دنبال كار والدين هنرمندشان رفته اند.
به هرحال با توجه به غيبت نسبتا طولاني هديه تهراني. فعلا صحنه از آن جوان تر هاست
از آقايان هم تنها بهرام رادان را مي توان در چنين جايگاهي نشاند.
محمدرضا گلزار و مهناز افشار و ديگران هم هستند كه من آنها را در دسته ديگري قرار مي دهم.
1- سن كم آنها (ستاره شدن در اين سن در سينماي جهان چيز جديدي نيست، اما در ايران تازگي دارد)
2- آنها علاوه بر ستاره بودن بازيگرند و نقش هاي پيچيده و قابل تاملي در كارنامه شان هست.
نكته جالب ديگر اينكه هيچ يك از پسران اين نسل، به چنين جايگاهي نرسيده اند. اين هم نكته قابل بحثي است. شايد عوامل سينما، بيشتر دختر دارند تا پسر. شايد هم پسرها كمتر دنبال كار والدين هنرمندشان رفته اند.
به هرحال با توجه به غيبت نسبتا طولاني هديه تهراني. فعلا صحنه از آن جوان تر هاست
از آقايان هم تنها بهرام رادان را مي توان در چنين جايگاهي نشاند.
محمدرضا گلزار و مهناز افشار و ديگران هم هستند كه من آنها را در دسته ديگري قرار مي دهم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر