ديشب بورات را ديدم. فيلمي كه انقدر سر و صدا كرده بود و همه جا رو به قول معروف تركونده بود. در يك كلام اگر بخوام فيلم را توصيف كنم بايد بگم چرند محض است . واقعا گيج شدم بعد از ديدنش. نمي دونم چي مي شه راجع بهش گفت. فيلم فارسي هاي خودمون در مقابل اين فيلم شاهكارهاي سينمايي اند. صمد آقا هزار مرتبه بهتر و شريف تر از بوراته. موضوعشون هم يك جورايي شبيه همه . صمد واقعا يك جاهايي مي خندونه. اما بورات به نظر من نه تنها كمدي نيست ، بلكه بيشتر چندش آوره.
فيلم در واقع داستان نداره. مجموعه اي از سكانسهاي نامرتبط است كه بورات را در مواجهه با انسانهاي متمدن نشون مي ده. عكس العمل ها و حركات بورات پر از تناقض است و دروغين و متظاهرانه بودن در تك تك نماها پيدا است. مي شه بورات را با مستر بين مقايسه كرد. مستر بين هم اين تضاد رفتاري با دنياي متمدن را داره و گاهي بدجنسي هم مي كنه. با اين حال مستر بين يك شخصيت باور پذيره. اما بورات بين تمدن و بي تمدني، بين بدجنسي و خوبي داره دست و پا مي زنه.
اصولا بورات از ارزش هاي هنري سينما خاليه. واقعا شهرت اينقدر مهمه كه آدم بخاطرش چنين اراجيفي را تحويل مردم بده و خودش را مضحكه بكنه . تئاترهاي بهزاد محمدي ،كه اگر بكشيدم نمي روم ببينمشان، به بورات شرف دارند. فقط متحيرم كه چرا چنين فيلمي بايد اينطوري مورد توجه قرار بگيره. حتي شنيدم منتقدين هم از اين فيلم استقبال كرده اند. به نظرم بورات، بيشتر يك تبليغه كه آمريكايي ها را ملتي متمدن و مهربون و بقيه را انسانهاي اوليه و دور از تمدن نشون مي ده. متاسفم براي وقتي كه گذاشتم و فريبي كه خوردم.
۱۳۸۵ دی ۳۰, شنبه
بورات كه ميگن همين بود؟
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر