سایت روزنامه کارگزاران متن خاطرهای را که استاد عزت الله انتظامی در اجرای سمفونی این فصل را با من بخوان بیان میکند، اینجا منتشر کرده است که شاید برای ثبت در تاریخ کار بدی نباشد.
اما در این تبدیل خاطره از آنچه استاد میگوید به آنچه روی کاغذ آمده بعضی چیزها تغییر کرده. بعضی از این تغییرها، ناگزیر و به دلیل تفاوت دو رسانه است. طبیعی است که هیچ واژه یا جملهای نتواند شوخ و شنگیهای استاد را نشان دهد. از جمله جاهایی که او خاطره را بازی میکند. مانند دست جنباندنهای استاد که در متن به "دستها را موزون تکان دادن" تبدیل شده است و البته همان "رقصیدن" خودمان است. از تغییرات اینچنینی می شود گذشت.
با این حال یک چیز در متن نسبت به آنچه استاد می گوید تغییر کرده که به نظرم این تغییر شالوده نوشته را سست کرده و هدف گوینده را از بیان این خاطره از بین برده است. استاد انتظامی در انتهای صحبت های خود چنین می گوید: " هنرمندان ماندند، نا مهربانی دیدند" اما در متن آمده "هنرمندان ماندند، تا مهربانی دیدند"
میبینید یک نقطه زیادی چه می کند و چطور مفهوم را از بیخ عوض می کند. البته گمان نمی کنم عمدی در کار بوده و این اشتباه به نظرم سهوی مینماید. زیرا اولا کاراکترهای ن و ت کنار هم هستند و امکان تایپ اشتباه آنها وجود دارد. دیگر اینکه ادامه جمله با "اما" شروع شده و این نشان می دهد که نویسنده میخواسته که تقابل دو جمله را نشان دهد و نخواسته آن را پنهان سازد.
به هرحال من هم این را برای ثبت در تاریخ گفتم و آگاهی خوانندگان گفتم. امیدوارم که در نشر اینترنتی مطالب دقت بیشتری شود و نوشتهها قبل از انتشار به اندازه کافی بازنگری شوند تا از اینگونه اشتباهات نوشتاری و مفهومی دور باشند.
اما در این تبدیل خاطره از آنچه استاد میگوید به آنچه روی کاغذ آمده بعضی چیزها تغییر کرده. بعضی از این تغییرها، ناگزیر و به دلیل تفاوت دو رسانه است. طبیعی است که هیچ واژه یا جملهای نتواند شوخ و شنگیهای استاد را نشان دهد. از جمله جاهایی که او خاطره را بازی میکند. مانند دست جنباندنهای استاد که در متن به "دستها را موزون تکان دادن" تبدیل شده است و البته همان "رقصیدن" خودمان است. از تغییرات اینچنینی می شود گذشت.
با این حال یک چیز در متن نسبت به آنچه استاد می گوید تغییر کرده که به نظرم این تغییر شالوده نوشته را سست کرده و هدف گوینده را از بیان این خاطره از بین برده است. استاد انتظامی در انتهای صحبت های خود چنین می گوید: " هنرمندان ماندند، نا مهربانی دیدند" اما در متن آمده "هنرمندان ماندند، تا مهربانی دیدند"
میبینید یک نقطه زیادی چه می کند و چطور مفهوم را از بیخ عوض می کند. البته گمان نمی کنم عمدی در کار بوده و این اشتباه به نظرم سهوی مینماید. زیرا اولا کاراکترهای ن و ت کنار هم هستند و امکان تایپ اشتباه آنها وجود دارد. دیگر اینکه ادامه جمله با "اما" شروع شده و این نشان می دهد که نویسنده میخواسته که تقابل دو جمله را نشان دهد و نخواسته آن را پنهان سازد.
به هرحال من هم این را برای ثبت در تاریخ گفتم و آگاهی خوانندگان گفتم. امیدوارم که در نشر اینترنتی مطالب دقت بیشتری شود و نوشتهها قبل از انتشار به اندازه کافی بازنگری شوند تا از اینگونه اشتباهات نوشتاری و مفهومی دور باشند.
۲ نظر:
: )
عجب نقطه قابلی!!
ارسال یک نظر